IJsbases zijn niets meer dan de neutro, 'geballast' met andere technische ingrediënten om het recept zo goed mogelijk te formuleren en het productieproces van de ijsmachine te versnellen en het wegen te vergemakkelijken. Op deze manier wordt de foutmarge verkleind.
IJsbodems zijn onderverdeeld in verschillende soorten:
Basis 50: een '50' basis voor roomijs bestaat meestal uit een neutro en is meestal verrijkt met verschillende soorten technische suikers, zoals maltodextrine of dextrose, melkeiwit of plantaardige vezels zoalsinuline kunnen voorkomen (afhankelijk van het type basis). Dosering: 35gr/kg of 50gr/Lt
Base 100: een '100'-basis is een '50'-basis, meestal met toevoeging van magere melkpoeder (een essentieel ingrediënt bij de productie van ijs om het te verrijken met eiwitten en vaste stoffen), indien gewenst kunnen vetten (roompoeder, kokosvet of andere plantaardige vetten) worden toegevoegd. Dosering 70gr/kg of 100gr/Lt
Basis150/200: in dit type basis worden meestal naast de inhoud van basis 100 andere vetten (zoals roompoeder of plantaardige vetten), andere suikers of volle melkpoeder toegevoegd (zodat de ijsbereider alleen suiker en dextrose hoeft toe te voegen) en in plaats van verse melk wordt volle melkpoeder gerehydrateerd. Dosering 115gr / 140gr per kg of 150gr/200gr per liter melk
Basis 300: is een type ijsbasis dat ook wel 'compleet' wordt genoemd, d.w.z. het bevat alle ingrediënten die nodig zijn om goed ijs te maken. alleen melk en room moeten als ingrediënten worden toegevoegd.
Basis 400: Dit is de afgewerkte basis, d.w.z. dat er alleen water moet worden toegevoegd om het volle melkpoeder te rehydrateren. De vetten en suikers zitten er al in.